• 0 آیتم -
    • سبد خرید شما خالی است

عبدالرحیم طالبوف

""

ميرزا عبدالرحيم طالبوف تبريزی(1250-1329/1834-1911) از نويسندگان و متفكران ايرانی قرن نوزدهم ميلادی است كه، علاوه بر ترويج علوم طبيعی و افكار اجتماعی و سياسی جديد، در نقد ادبی نو در ايران نيز از پيشروان است. عبدالرحیم پسر ابوطالب نجار تبریزی در 1250/1834 در محله سرخاب تبریز متولد شد. به گفته خودش پدرش ابوطالب و پدربزرگش استاد علی مراد حرفه نجاری داشته‌اند. گفته‌اند عبدالرحیم در شانزده سالگی به تفلیس رفت و به تحصیل زبان روسی پرداخت و مقدمات دانش جدید را فرا گرفت و با جنبش‌های آزادیخواهی و آرای نویسندگان سوسیال دموكرات و ادبیات روسی آشنا شد و مدتی بعد در تمرخان شوره (بویناكسك كنونی) مقر حكومت داغستان مقیم شد و به مقاطعه كاری راه‌های قفقاز پرداخت و سرمایه كافی اندوخت و در آن شهر ازدواج كرد. او در دوره تحرك فرهنگی و سیاسی قفقاز پرورش یافت و از دانش و فرهنگ سیاسی جدید بارور شد و از پنجاه وپنج سالگی به نوشتن آثار خود پرداخت و اعتبار و احترام بسیار یافت، تا آنجا كه به علت نوشتن مقالاتی در ترویج افكار اجتماعی و سیاسی جدید و تبلیغ آزادی و حكومت قانون و همچنین نشر علوم طبیعی به زبان ساده فارسی در ایران نزد رجال ترقی خواه و روشنفكران زمانه محبوبیت بسیار حاصل كرد و در 1324/1906 در دوره اول مجلس شورای ملی از تبریز به نمایندگی انتخاب شد، اما با آنكه نمایندگی را پذیرفت به تهران نیامد و در شهر تمرخان شوره ماند تا در هفتادونه سالگی درگذشت. آثار طالبوف عبارت است از: 1. نخبه سپهری (استانبول، 1310/1892): خلاصه‌ای در احوال پیغمبر اسلام. 2. كتاب احمد یا سفینه طالبی (دو جلد، استانبول، 1311-1312/1893-1894) در بیان اصول علوم طبیعی بر پایه آخرین تحقیقات علمی. 3. فیزیك یا حكمت طبیعیه (استانبول 1311/1893) ترجمه از روسی به فارسی در كشفیات علم فیزیك. 4. هیأت جدید (استانبول، 1311/1893) ترجمه اثری در هیأت و نجوم از كامی فلاماریون 1842-1925، از روسی به فارسی. 5. پندنامه ماركوس قیصر روم (121-180م) (استانبول، 1312/1894) ترجمه از روسی به فارسی همراه یادداشتی در مقدمه با عنوان «افاده مخصوص» در اشاره به تأثیر كلام. 6. مسالك المحسنین (قاهره، 1323/1905) حاوی افكار فلسفی و انتقاد اجتماعی. 7. مسائل الحیات (تفلیس، 1324/1906) در قوانین طبیعی حیات، حقوق آزادی انسان، تكامل جامعه مدنی و ترقی و تحول ژاپن. 8. ایضاحات درخصوص آزادی (تهران، 1325/1907) در تأثیر «در آزادی» از جان استوارت میل. 9. سیاست طالبی (تهران، 1329/1911) مشتمل بر دو مقاله سیاسی و ملكی. جز آثار یاد شده، طالبوف مقالات پراكنده‌ای نیز دارد كه در مطبوعات آن زمان مانند انجمن و حبل المتین به چاپ رسیده است. طالبوف گاهی شعر هم می‌گفت كه البته تنها از نظر مضمون و اندیشه انتقادی درخور توجه است و غرضش برانگیختن افكار ایرانیان در مسائل سیاسی و اجتماعی بوده است. او خود را «اولین شاعر پولتیك ایران» می‌دانست. نمونه‌هایی از این اشعار او را می توان در مسالك المحسنین یافت. همچنین قصیده‌ای نیز از او به چاپ رسیده است.

کتاب های نویسنده

کتاب احمد

رایگان

با مقدمه و حواشی باقر مؤمنی

کتاب احمد اثر جاودانه عبد الرحیم بن ابوطالب نجار تبریزی( مشهور به طالبوف) است که بیش از یک قرن پیش منتشر شد. این کتاب در واقع یک فرهنگنامه سه جلدی است که در قالب پرسش و پاسخ به برخی از مهمترین مفاهیم علمی، اجتماعی، تربیتی، تاریخی، فلسفی و مذهبی پرداخته است. طالبوف در کتاب احمد مفاهیم علمی را به صورت رسمی، که در یک کتاب درسی می توان یافت، عرضه نکرده، بلکه از داستان سرایی و خیال پردازی استفاده کرده است تا توجه مخاطب کودک یا نوجوان خود را به آن جلب کند. به علاوه، هر جا که لازم دیده حکایت های جذاب و آموزنده ای را چاشنی برنامه آموزشی خود کرده است.

نویسنده در کتاب احمد به پرسش های فرزند خیالی خود، احمد، پاسخ می دهد. وی در کتاب اول و دوم این پرسش ها را در چند گفتار( به زبان خودش در چند صحبت) دسته بندی کرده است؛ جلد اول شامل 18 صحبت، جلد دوم 4 صحبت . اما در جلد سوم چنین ساختاری را رعاین نکرده و این کتاب بیشتر به یک وقایع نگاری آموزشی خیالی شبیه است.

احمد که پسر کنجکاو و پر جنب و جوشی است همگام با پیشرفت کتاب هم به لحاظ سن و هم به لحاظ دانایی پیشرفت می کند، به طوری که در کتاب سوم، تحصیلات خود را تمام کرده و مهندس شده است، صاحب تالیفات است و این بار اوست که برای پدر از تازه های علم و فن می گوید و پدر را به وجد می آورد. برای مثال، وقتی پدر از او می پرسد در جراید چه اخبار تازه ای خوانده است، احمد درباره کشف اشعه رادیو اکتیو می گوید و بین پدر و پسر بحث گرمی در این باره درمی گیرد.

نویسنده پرسش های هر گفتار را از یک سنخ، علمی، اجتماعی یا مذهبی، انتخاب نکرده بلکه در بیشتر گفتارها آمیزه ای از آنها را آورده است. پرسش ها در ابتدای هر گفتار فهرست شده اند و در متن گفتار با ماجراهایی که در یک زندگی روزمره خیالی رخ می دهند به هم ارتباط پیدا می کنند. برای مثال، در صحبت 4 از کتاب اول پیرامون مفاهیم زیر نوشته است:

وقت آدمی گرانبهاست. گبرها کیستند و کجایی هستند. تحصیل آتش و کبریت فرنگی، انکشاف فسفر و تحصیل او. شرح مختصر از قوه حرارت.

نویسنده بحث را این گونه آغاز می کند که با احمد قرار گذاشته است هر وقت میل دارد با پدر صحبت کند، اول بپرسد آیا وقت دارد و مطالبی از یک کتاب امریکایی درباره اهمیت برنامه ریزی برای وقت نقل می کند. سپس برخورد احمد با یک فقیر آتش پرست را نقل می کند که بنا به گفته احمد، پسر همسایه او را آزرده است. نویسنده در ادامه ضمن معرفی عقاید زردشتیان و تاریخ و مکان های گسترش آنان به اهمیت احترام گذاشتن به مذهب های دیگر اشاره می کند.

نویسنده چنین ادامه می دهد که احمد می خواست پرسش دیگری مطرح کند که صدای بزغاله اش بلند شد. احمد برای تیمار بزغاله می رود که متوجه می شود صادق با چرخ از چاه آب می کشیده که ناگهان میل میان چرخ از زور سایش آتش گرفته است. احمد دوان دوان خود را به پدر می رساند تا او را از آتش گرفتن خود به خود میل میان چرخ آگاه کند. پدر می گوید تعجبی ندارد و بشر نخستین که کبریت نداشته و با ساییدن آتش درست می کرده است. حال نویسنده به ماجرای کشف فسفر و نحوه ساختن کبریت اشاره می کند و در پایان تاسف می خورد که در کشور ما هنوز کارخانه ای نیست که چیز به این مهمی را تولید کند و محتاج فرنگی ها هستیم.

اگر به این نمونه گفتار بیشتر دقت کنید، درمی یابید که نویسنده پیش از پرداختن به یک مفهوم و طرح پرسش، ماجرای جالبی را نقل می کند تا توجه خواننده را به موضوع جلب و او را درگیر موضوع کند، نکته ای که امروزه از آن به گیرایی( (Engagement) یاد می شود و جایگاه ویژه ای در برنامه ها آموزشی پیدا کرده است.