• 0 آیتم -
    • سبد خرید شما خالی است

غلامرضا انصاف‌پور

""

(زادهٔ 1308 مرگ 1379) او در خانواده ای تنگدست به دنیا آمد. پس از طـی دوره ابتدایی، مجبور به ترک تحصیل و اشتغال به کار شد و از سال ۱۳۲۲ به کار در چاپخانـه پرداخـت و طی دو دهه مراحل مختلف آن را طی کرد. در همانجا به مطالعه علاقه مند شد و با شخصیتهای سیاسی و فرهنگی آشنای به هم زد. نخستین داستانش را در سال ۱۳۳۰ در روزنامه فکاهی چلنگر به چاپ رسید. در سال ۱۳۳۵ به استخدام چاپخانه دانشگاه تهران درآمد و اولین کتاب داستانی خـود را بـا عنـوان زندگی مرده منتشر کرد. در سال ۱۳۳۹ مصحح سازمان چـاپ و انتـشارات مؤسـسه کیهـان شـد و درطول سه سال مسئولیت در این مؤسسه، آثار ارزشمندی چون کتاب هفته کیهان، کتـاب مـاه کیهـان و کتاب سال کیهان را انتشار داد. در همان زمان با جلال آل احمد در تصحیح و انتشار کتاب ماه کیهـان همکاری داشت . پس از آن، سردبیر نشریه هفت مجله شد کـه قـبلاً بـا عنـوان آسـیای جـوان منتـشر می شد. وی از سال ۱۳۲۹ به مدت چهار سال در سندیکای کارگران چاپخانه ها فعالیـت داشـت و در زمـان اشتغال در مؤسسه کیهان نیز روزنامه داخلی سندیکا را منتشر مـی‌کـرد . در اوایـل دهـه ۴۰، انـصافپور نخستین کتاب پژوهشی‌اش را با عنوان نقش پهلوانی و نهضت عیاری در تـاریخ سیاسـی و اجتمـاعی، ایران با نام مستعار انتشار داد و به دنبال آن، »مؤسسه تحقیقات اجتماعی دانشگاه تهران« از وی بـرای تحقیق در بخش جامعه شناسی روستایی دعوت به عمل آورد. او به مدت چند سـال جزواتـی دربـاره ساختمان‌ها و صنایع روستایی نوشت و پس از آن کتاب تاریخ زندگی اقتصادی روسـتاییان و طبقـات اجتماعی ایران را به سفارش آن مؤسسه به نگارش درآورد . سپس کتـاب سـاخت دولـت در ایـران را منتشر ساخت که در واقع دکترین سیاسی وی بود و متعاقب آن،روند نهضتهای ملـی و اسـلامی درایران از اسلام تا مغول را نگاشت. انصافپور در سال ۱۳۴۵، مجموعه آثار داستانی و تحقیقاتی خود را به وزارت فرهنگ و هنر ارائـه کـرد و در آنجا به عنوان نویسنده استخدام شد. وی از سال ۱۳۶۲ به مدت دوازده سال سرگرم نگارش کامـل فرهنـگ فارسی براساس لغتنامه دهخدا و سایر فرهنگ‌های فارسی بود و سرانجام ایـن اثـر در سـال ۱۳۷۳ انتـشار یافت. او به زبانهای روسی، فرانسوی، انگلیسی و عربی مسلط بود و با استفاده از همین آشنایی، کتاب ایران و ایرانی به تحقیق در صد سفرنامه خارجی را نوشت. تاریخ تبار و زبان مردم آذربایجان کتـاب دیگـر اوست. نویسنده در این اثر، آذریان را ایرانیانی می داند که در چند صد ساله اخیر به زبان ترکـی تکلـم می کنند. او تصمیم داشت تا کتاب مشابهی در مورد ایرانیان کردزبان انتشار دهد.